Eicher staat voor kwaliteit van Loonbedrijf Jetze Dijkstra
Het kan geen toeval zijn dat ik, bij binnenkomst in het huis van Jetze Dijkstra en zijn vriendin Femke de oudste dochter Silke voor het raam tref, waar ze vol enthousiasme wijst op een trekker, die voorbij rijdt. Het zou te veel verlangd zijn haar het merk van de trekker te ontfutselen maar dat ze, net als haar vader, een grote passie voor deze voer- en werktuigen zal ontwikkelen is duidelijk.
Jetze maakte in de afgelopen jaren zijn loonbedrijf tot een stevig bedrijf met een groot aantal prachtige werktuigen en een niet minder mooi park van trekkers, waarvan de belangrijkste een werktuig van het merk Eicher is. Een trekker, die hij, door de geweldige kwaliteit zelf een rijdende reclame noemt voor zijn bedrijf.
Ooit deed ik zelf een monteurs cursus. Daarmee het voorbeeld volgend van mijn oudere broers, die zich stelselmatig onttrokken aan de huiselijke taken door hun schijnbaar belangrijker werk aan de brommers en lelijke eenden (mijn moeder liet hen in ieder geval met rust) Ik ben nog steeds geïnteresseerd in motoren en vraag Jetze dan ook voluit over de kwaliteiten van deze trekker. Jetzes passie begon ook al in zijn jeugd en hij liet tijdens ons interview niet na mij vol overgave te vertellen over de voordelen en de geneugten van deze bijzondere trekker, een Eicher 3145 uit 1990, gemaakt in Duitsland, het enige overgebleven exemplaar in Nederland.
Maar wat is er dan zo speciaal aan de Eicher, vroeg ik, me verwonderend over de opmerking van Jetze dat ze niet meer gemaakt worden. “Dat ze niet meer gemaakt worden komt voornamelijk omdat ze te goed waren. Je hoefde nooit een onderdeel te vervangen. De fabriek is aan dat gegeven failliet gegaan. Wat er zo goed aan was is dat elke cylinder lucht gekoeld is en elke cylinder wordt apart aangejaagd, waardoor de motor veel sneller dan normaal op temperatuur komt. Je had daardoor ook geen radiator nodig en geen koelvloeistof en bovendien is de motor onverwoestbaar. De Eicher fluit. Je hoort hem altijd aankomen, dat is bijzonder. Dat spreekt me aan. Zo is de Eicher een rijdende reclame voor mijn bedrijf” iedereen weet inmiddels dat ik het ben.
Jetze werd geboren in Oldeberkoop, waar hij zijn vader en moeder hielp met het boerenbedrijf. Hij ging naar de Middelbare Landbouwschool in Drachten. Waar hij zich specialiseerde in de veehouderij, de landbouw en mechanisatie, want het boerenleven zat hem in het bloed. Het was echter zijn oudere broer die het boerenbedrijf over nam. Dat hij zijn ouders niet opvolgde, zoals zijn broer betreurt hij nog steeds.
Na het eindexamen van de landbouwschool vertrok hij uit het Friese om in Noord Holland bij een bedrijf met 300 koeien te gaan werken. Daar kwam hij echter gauw van terug en terug in Friesland besloot hij hier ook voorgoed te blijven en aan zijn eigen droom te gaan werken.
Hij leende 100.000,– euro van de bank en kocht daarvan: een trekker, een balenpers, een wikkelaar, een auto, een ploeg en een kilverbak. Ik vroeg natuurlijk naar het merk van de trekker en daarop antwoordde hij: Dat was een Case 1455, omdat dat een betrouwbare en prijstechnisch goede trekker is en je kunt er alles mee doen wat je wilt. Hij had natuurlijk liever een Fendt gehad (de Mercedes onder de trekkers) maar daarmee was zijn geleende kapitaal bijna op geweest. Hij huurde opslag en vroeg zijn vader om hulp wanneer hij moest persen en wikkelen tegelijkertijd.
Hij merkte al snel dat in sommige machines geen rendement zat en toen de sleepslangbemesting het overnam van de tankbemesting verkocht hij zijn tank. Met het vrijgekomen geld kocht hij een balenpers combinatie, waardoor hij als hij‘s avonds thuis kwam alle werk inclusief het wikkelen in een keer gedaan had. Dat was een luxe.
Voor een kapitaal intensief bedrijf als dat van Jetze is de wijze van financiering natuurlijk van vitaal belang. Dat heeft Jetze wel geweten en toen hij bij de aankoop van zijn balenperscombi, pas na de koop, van de bank te horen kreeg dat zijn lening niet door kon gaan vanwege het feit, dat zijn plannen niet voldeden aan de eisen van de bank heeft hij flink in de rats gezeten. Gelukkig maakte de leverancier daar helemaal geen punt van en sinds die tijd least Jetze zijn machines en is daar heel tevreden over. Hij heeft er wel een grote aversie tegen de banken aan over gehouden. Hij zal daar nooit meer om leningen gaan vragen. “ik ben een harde werker…..geen plannenmaker en dat men mij indertijd na de koop van zo’n grote machine tegen de belofte in heeft laten zitten zal ik nooit vergeten.
Gelukkig hoeft Jetze sinds 2005 niet meer alles zelf te doen. Het bedrijf begint langzaam aan een twee mans bedrijf te worden. Femke, zijn vriendin en de moeder van zijn drie kinderen maakt zich onmisbaar door aan allerlei werkzaamheden mee te werken van PR tot administratie. Femke en Jetze ontmoetten elkaar via internet. Farmdate, dat was de voorloper van Boer zoekt vrouw. Femke is na haar studeren in de stad blijven wonen, maar had haar zinnen gezet op een toekomst op het platteland en toen ze een aantal malen met Jetze gemaild had besloot ze de stap te wagen en met Jetze op bezoek te gaan bij zijn familie in Oldeberkoop. Nu ze samen wonen geeft dat Jetze meer tijd voor zijn gezin en zijn tweede hobby; aan het huis klussen.
Een mooi huis en een gelukkig gezin. Dat kan eigenlijk niet anders dan tot een huwelijk leiden!!!?? Ja, zeggen de beide bijna echte echtelieden en dan ben jij de eerste die het hoort. De champagne staat bij mij al koud!
Tekst: Mara Eijsbouts
Fotografie: Nadine de Ruiter
