Bonifatiuskerk, historisch middelpunt
Het oude kerkhof rondom de kerk is omgeven door een rustieke ringmuur, opgetrokken uit Friese geeltjes. De ringmuur stamt waarschijnlijk uit het begin van de 17e eeuw, dezelfde periode waarin de toren na eerdere vernietiging werd hersteld. De ommuring was bedoeld om de gewijde aarde rondom de kerk te scheiden van de ongewijde grond daarbuiten. In 2011/2012 is de ringmuur gerestaureerd.
Op oude prenten zijn nog enkele toegangspoortjes met trapgevel te zien. Naar alle waarschijnlijkheid waren dit er vier in totaal, voor iedere windstreek een. In 2012 is de westelijke toegangspoort gereconstrueerd.
De in de kerk gebruikte steensoorten wijzen op veranderingen in de 13e, 14e en 15e eeuw. De huidige toren van Friese geeltjes dateert uit de 17e eeuw. Recente restauraties vonden plaats in 1926 en 1964.
Binnen valt het oog op het doopvont, waarvan een deel uit de 12e eeuw stamt. Van latere datum zijn de preekstoel en de herenbank (17e eeuw). Het orgel is een combinatie van een Scheuer-kas (1858) met pijpwerk van Van Dam en Van Gruisen (1919).
De kerk kreeg na de reformatie een protestantse signatuur. Bij de kerkfusie in 2004 werd de naam Hervormde Kerk gewijzigd in Bonifatiuskerk. Kerk, kerkhof en ringmuur vormen tezamen een rijksmonument dat eigendom is van de plaatselijke protestantse gemeente. De kerk is op werkdagen meestal van 10.00 uur tot 16.00 uur open voor bezichtiging.
Informatie over de Protestantse Gemeente Olde- en Nijeberkoop, de kerkdiensten en de beschikbaarheid voor (mede)gebruik van de kerkelijke gebouwen is te vinden op Protestantse Gemeente.
Nederlands Hervormde Kerk, de kerk met de poortgebouwen getekend in 1732 door Cornelis Pronk. (Foto: Dorpsarchief Oldeberkoop)